Eerste indrukken en Galibi tour
Blijf op de hoogte en volg Kristel
10 April 2016 | Suriname, Paramaribo
Hier mijn eerste bericht uit het warme Paramaribo. Anderhalve week is voorbij gevlogen en ik zit vol indrukken en belevenissen die ik graag met jullie deel. Na eindeloos whatsapp berichtjes typen en kopiëren en vergeten wat ik nou aan wie wel of niet verteld heb, lijkt me dit toch een handige weg Vorige week woensdag kwam ik na een lange maar gezellige vlucht, aan op vliegveld ‘de Zanderij’. Ik kwam direct in een totaal andere wereld terecht. De autorit naar Paramaribo was al een beleving op zich, in een plakkende spijkerbroek door de tropenhitte, in de taxi met open raam heb ik mijn ogen uitgekeken. Suriname heeft me, vooral de eerste dagen, vooral een indruk gegeven van rommelig en ongeorganiseerd wat hand in hand gaat met gezelligheid en tolerantie naar elkaar. Kreeg een warm welkom in mijn voorlopige thuis, met gezellige huisgenoten.
Inmiddels ben ik behoorlijk wat eerste indrukken verder!
In de taxi moet je praktisch de weg wijzen naar je bestemming, best onhandig als je zelf de weg nog niet weet! Leuk is wel dat je er met wat improviseren en hulplijnen inschakelen, altijd uitkomt en inmiddels kan ik de weg, zeker naar huis, al best aardig wijzen. Er is hier in huis alleen koud water, douchen ging nog nooit zo snel ;-) Toch verbaas ik me erover hoe snel ik dat kon waarderen, het is dan ook zo warm! Er gaat hier veel zo’n 20 versnellingen langzamer dan in Nederland. Maar waar ik de eerste dagen echt het meest aan moest wennen was het uitbundig bewonderen en nasissen/toeteren/fluiten/roepen en kusgeluiden maken naar vrouwen. Dit gaf me een ongemakkelijk en soms ook wat onveilig gevoel. Inmiddels merk ik dat ook dit gaat wennen en kan ik er vaak wel om lachen. Onderweg van werk naar huis kwam ik vandaag voor de derde keer een jongen tegen die steeds ‘prinses!’ zegt als ik hem passeer. Ach, er zijn ergere dingen om naar je hoofd geslingerd te krijgen.. ;)
De muggen zijn echte plaaggeesten, een voet uit de klamboe wordt afgestraft met een verzameling bulten. ’s Ochtends zitten ze gewoon te lonken op je klamboe om je te grazen te nemen als je uit bed stapt. Je begrijpt dat mijn parfum hier een mix is van zonnebrand en antimuggenspul. Links fietsen oei.. na een aantal schrikmomenten en bijna botsingen omdat je op een kruising de verkeerde kant op kijkt… gaat ook dat nu best heel prima!
De kennismaking op mijn werkplek voor de komende 2 maanden; een tehuis voor kinderen en volwassenen met een meervoudige beperking Betheljada, was behoorlijk indrukwekkend. Wat een verschil met de zorg voor deze doelgroep in Nederland. Ik ga deze periode afwisselend meedraaien met de activiteiten dienst en de ochtenddienst. De activiteiten zijn er voor de 30 bewoners uit de 24 uurs opvang welke afwisselend naar de activiteiten ruimte voor activiteiten of het meebeleven daarvan komen. Tijdens de ochtenddienst is het ook veel verzorging met ‘s ochtends het zogenaamd ‘baden’ (douchen). De werk mentaliteit en het werktempo is hier zo ontzettend anders! Zal daarover in een volgende blog wel wat meer over schrijven anders wordt deze veel te lang.
Ik ben namelijk ook al op een 2 daagse trip geweest naar Galibi! We moesten al vroeg verzamelen en reden Paramaribo uit via de brug over de Suriname rivier, dit gaf al een geweldig uitzicht over de stad! Ik was tijdens mijn rondfiets en verdwaal capriolen al behoorlijk onder de indruk van deze brug, en nu reden we eroverheen! We reden naar Albina wat ligt aan de Marowijne rivier. Vanaf daar waren we per boot zo aan de overkant, in St Laurant Frans Guyana. Bizar wat een groot verschil dit is met Suriname, het verkeer reed weer rechts, en alles veel meer georganiseerd. Echt een stukje tropisch Europa. Even wat fruit gescoord op de markt en een vers stokbrood in de boulangerie en dat aan het water opgesmikkeld. Vanaf daar was het ongeveer 2 uur varen naar Galibi, dikke pret want we werden kletsnat gespetterd door opspattend water en m’n huisgenoten hadden een poncho gemaakt van vuilniszakken. Deze deden uiteindelijk beter hun werk dan mijn regenjas haha zit je dan met je goede voorbereiding.. In een klein dorp Christiaankondre verbleven we op een mooie plek aan de rivier. ’s Avonds in het donker was het tijd voor het eigenlijke doel van deze trip; zee schilpadden bekijken! We voeren per boot naar een natuurreservaat waar gespeurd werd naar tekenen van deze bijzondere grote dieren. Uiteindelijk hebben we 3 zogenaamde soepschilpadden gezien van ik meen tussen de 1.20/1.50 meter lang. Groot waren ze in ieder geval! Wat een kracht bij het graven van een kuil waar uiteindelijk de eieren in worden gelegd. Ook dit konden we van dichtbij zien, echt heel indrukwekkend en bijzonder! Na een lange boottocht terug waarin we ook nog vast kwamen te liggen op een zandbank konden we om 23.30 eindelijk aanschuiven voor de avondmaaltijd. De volgende dag stond nog een dorpswandeling op het programma, bijzonder om te zien en meer te horen over de manier van leven daar. Hierna moe maar voldaan terug naar Paramaribo.
Na al deze belevenissen ga ik vandaag even goed genieten van een vrije zondag. Vanmorgen is het me zelfs gelukt om door het schorre kraaien van de haan heen te slapen..
Groetjes!
-
10 April 2016 - 18:16
Paulien:
Super Kristel!! -
10 April 2016 - 18:30
Frans Hogendoorn :
Mooi Kris, leuk om te lezen. Zie nu al uit naar je volgende verslagen! -
10 April 2016 - 18:45
Ton, Ilona En De Jongens:
Lieve Kristel, wat een belevenissen en wat een andere wereld. Ontzettend leuk om te lezen! We verheugen ons op je volgende verslag! Geniet van deze mooie ervaringen! X
-
10 April 2016 - 20:13
Pieta :
Ha Kristel, wat leuk om te lezen, zeg. Ja, andere wereld. Ik ben benieuwd naar je ervaringen in het werk ook. Afgelopen jaren heb ik het e.e.a. gelezen van studenten van de Pabo die stage gingen lopen in Suriname. Zij waren allemaal stuk voor stuk verbaasd over hoe " streng" de leerkrachten zijn. Ik ben benieuwd hoe het gaat in jouw werk.
In Indonesië hebben we ook zeeschildpadden gezien 's nachts tijdens het leggen van hun eieren, heel indrukwekkend. Hartelijke groet! Pieta -
10 April 2016 - 20:19
Bianca Visser - Schmid :
Wat leuk om te lezen Kristel! Ik ben in 2010 in Suriname geweest en heb daar nog veel familie wonen. een tante van mij werkt daar ook in de gehandicapten zorg. Misschien werk je nu wel met haar samen? Dat zou leuk zijn! Wel erg dat de valuta nu zo slecht staat. merk je daar wat van? Ik wens je nog heel veel plezier op je reis die je de rest van je leven bij zal blijven. Ik ga je volgen! Groetjes van je ex-collega van talander. -
10 April 2016 - 23:04
Hans H.:
Mooi verhaal, Kristel. Meer,meer! -
11 April 2016 - 18:18
Driss Van Dam:
super interesant -
12 April 2016 - 00:09
Kristel Hogendoorn:
Dank voor alle leuke reacties! Lees ze met heel veel plezier :-) tot de volgende!
-
13 April 2016 - 19:38
Carla:
He lieve meid. Heel leuk je ervaringen te lezen. Lekker genieten. Liefs Car
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley