Raleighvallen tour
Blijf op de hoogte en volg Kristel
28 April 2016 | Suriname, Paramaribo
Het is hier nu rond het middaguur, donderdag 28 april. Ik zit binnen, gelukkig maar want buiten regent het superhard. Het is niet de eerste bui van vandaag en deze duurt al even, daardoor staat een deel van de tuin al onder water.
Mooi moment om mijn avonturen van de vier daagse trip op papier te zetten. Het lijkt alweer zo lang geleden, maar terwijl ik wat aantekeningen teruglees komen de belevenissen vanzelf weer op mijn netvlies.
Vorige week donderdag om 7 uur verzamelden we bij een hotel hier in de stad, ik ging als 6e persoon mee met nog 5 Friese Nederlanders. We reden met een aantal tussenstops niet lang na het vliegveld via een onverharde weg verder. Door de regen zat deze vol kuilen en was op sommige stukken slecht begaanbaar. De rit ging van links naar rechts over de weg en het was flink hobbelen. Ondanks, of misschien wel dankzij dat, viel ik steeds in slaap. Om vervolgens weer letterlijk ruw wakker geschud te worden. Of door een diepe kuil m’n hoofd met een knal tegen het raam te stoten, auww. We passeerden wat dorpjes en in het plaatsje Witagron stapten we over op de boot. Van daar was het nog ruim 2 uur varen naar het Fungu eiland in het centraal natuurreservaat. Bij aankomst waren daar doodskopaapjes die ons kwamen begroeten. We mochten een stukje banaan geven, superleuk!
De volgende morgen na het ontbijt ons klaargemaakt voor de tocht naar de Voltzberg. Dat klaarmaken verliep voor mij niet al te soepel, ’s nachts had een kudde mieren mijn tas ontdekt (nouja eigenlijk jouw tas Jes, misschien kun je dit stukje beter overslaan ;)). Het krioelde er echt van. Wat een ellende om die diertjes er weer uit te krijgen! Al liepen de miertjes nog in de tas en over mijn rug... toch vertrokken naar de plek vanwaar we een 3 uur durende tocht zouden gaan maken door de jungle naar de voet van de Voltzberg. Alleen deze wandeling was al geweldig! Wat is het regenwoud mooi! Omsloten door metershoge bomen, prachtige planten en hier en daar een bloem, allerlei dieren zorgen samen voor de achtergrond muziek, natuurlijke hindernissen als kreekjes, omgevallen bomen, hele grote spinnenwebben, kruip door sluip door weggetjes en gladde modderpaadjes. Ondertussen luisterend naar de uitleg van de gids maar zoals je begrijpt kon ik onmogelijk alles tegelijk opslaan dus regelmatig belande ik met een voet in drijfzand, met een hand in een boom met stekels of op een gladde modderplek waarna ik te horen kreeg; ik zei toch daar links, een grote stap maken hier of pas op stekels! Uhm ja oeps! We hebben in de hoge boomtoppen slingerapen gezien (met een kleintje!), allerlei soorten kikkers en spinnen, een boom die naar knoflook ruikt en nog veel meer. Na 2,5 uur stonden we op een vlakte waar vandaan je de Voltzberg eindelijk kon zien liggen. In het half uur dat we nog moesten tot aan de voet van de berg waren er flinke regenbuien waardoor het niet helemaal zeker was of, of tot hoe hoog we de berg zouden kunnen beklimmen omdat het door de regen misschien te glad zou zijn geworden. Het was inderdaad een hele uitdaging de berg, geen paadjes maar op sommige plekken op handen en voeten omhoog. We hebben als gezin best heel wat wandeltochten gemaakt op vakantie maar geen zoals deze. Halverwege hadden een aantal moeite met klimmen vanwege gladde zolen dus werd er overlegd of we wel verder zouden gaan. Nou, de top riep mij dus ik wilde door! Gelukkig een aantal anderen uiteindelijk ook dus na wat ploeteren en spannende momenten stond ik op de top! Waaauuuww wat een uitzicht! Daar stond ik toch maar mooi, 2 jaar geleden nog aan het revalideren, nu op de top van een berg met een prachtig uitzicht over de jungle van Suriname. Helaas konden we niet langer dan 10 minuten van het uitzicht genieten want in de verte begon het te onweren en in de regen afdalen zou spannend worden. En dat werd het zeker, maar gelukkig is alles goed gegaan. En toen moesten we dezelfde 3 uur weer teruglopen naar de boot. Dat is lang dan! Er werd regelmatig gevraagd; hoelang nog?! En het laatste stuk werd er ontzettend lang ‘nog ongeveer 3 kwartier nog’ gezegd. Tsjonge, wat is 3 kwartier ver op eigenlijk net te kleine schoenen. Het laatste stuk had ik het echt wel gehad. Wat een geluksgevoel dat de schoenen in de boot weer uit konden.
Oké, in dit tempo wordt het verslag wel erg lang.. nog maar 3 kwartier mensen! ;)
De volgende dag gingen we wandelen naar de zogenaamde moedervallen, het was flink hoog water en er werd door de gidsen gezegd dat dat zo jammer was. Maar ik vond het eigenlijk wel heel mooi! Super woest water. Gelukkig was deze wandeling in totaal maar 1,5 uur en hoewel er aangeraden werd weer dichte schoenen te dragen heb ik eigenwijs als ik ben op mijn slippers gelopen (de gidsen liepen deze tocht ook op slippers dus ik en mijn pijnlijke voeten dachten..) We hebben genoten van het water en er nog even ingezeten. De laatste avond nog wat spannends beleefd, er was namelijk op het eiland een vogelspin gezien en die konden we van dichtbij komen bekijken. De gids pakte hem op en er werd gevraagd wie ‘m op de arm durfde. Tot mijn eigen verbazing hoorde ik mezelf; ik! Zeggen. Dat was gaaf! Ik vind eigenlijk vooral het kriebelige van spinnen eng, deze voelde je nauwelijks als ie liep. Echt heel tof en wat een mooi dier.
De laatste avond nog genoten van wat cocktails met Borgoe (Surinaamse rum) en de volgende dag nog wat van het eiland gezien en toen was het tijd voor de terugreis!
Ik ga gauw nog wat nuttige dingen doen op mijn vrije dagje.
Hoop dat jullie Koningsdag niet al te veel in het water is gevallen..
Liefs en groetjes uit het natte maar erg warme Paramaribo!
-
29 April 2016 - 17:36
Jeroen:
Hoi Kristel,
Wat leuk om te lezen dat je zo hebt genoten van te tocht naar de top van Voltzberg en naar de moedervallen, ook fijn voor je dat het lopen weer zo goed gaat. Ook nog enge dingen gedaan zoals een spin met harige poten op je arm (zal Els van op kijken) helemaal super. Je schrijft ook heel erg leuk, de schrijfgenen vast van je vader gekregen vermoed ik. Geniet er nog meer lekker van daar in het oerwoud!
Knuffie van Jeroen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley